Molière (Jean-Baptiste Poquelin)
-
Zedenkomedie,
karakterkomedie en klucht
-
Types:
*lachwekkend
persoon: vaak vader
*verliefden,
vader werkt hen tegen
*bediende
die verliefde personen helpt en vader bespot
*personen
met gezond verstand die de juiste middenweg kiezen
- vrome
schijnheiligen: ‘précieux’ handelen tegen de menselijke natuur in
- geïnspireerd door commedia dell’arte’
- ontving
kritiek van Académie Francaise
-
componist Jean-Baptiste Lully maakte muziek voor zijn toneelstukken
- koning
maakt het verbod op tweede versie van Tartuffe ongedaan omdat hij vond dat de
maatschappijkritiek in theatervorm nooit de toneelspelers persoonlijk aangerekend
mocht worden
Pierre Corneille
-
Klassieke
tragedies
-
Verstand
> hartstocht
-
Tragedie:
ontleed aan de Klassiek Oudheid of geschiedenis
-
Overtreding
klassieke regel: er mocht namelijk geen geweld gebruikt worden, maar dat deed
Corneille wel
Jean Racine
-
Tegenhanger
Corneille
-
Beroemdste
tragedieschrijver van het classicisme
-
Volgde
de regels van het klassieke theater
-
Hartstochten
> verstand
-
Pessimistische
kijk op de mens
Madame De la Fayette
-
Schreef
eerste psychologische liefdesroman (la princesse de Clèves)
-
Mariage
de raison: verstandshuwelijk
-
Psychologische
roman: gevoelen en gedachten van de hoofdpersoon worden uitgebreid beschreven.
Doel: gedrag personages verklaren
La Rochefoucauld
-
Sombere
visie op de mens
-
Antwoorden
boekje:
-
A: wij zijn nooit zo gelukkig als we geloven, nooit zo
gelukkig als we hadden gehoopt. (Je bent nooit helemaal gelukkig)
-
B: onze deugden zijn het vaakst alleen vermomde
ondeugden (dus slecht)
-
C: de deugd zou nooit zo ver gaan als de ijdelheid
haar geen gezelschap geeft (eigenbelang)
-
D: als wij helemaal geen gebreken zouden hebben,
zouden we er niet zoveel plezier in hebben fouten bij andere te
ontdekken.
-
E: welke goede dingen men ook over ons zegt, we leren
er niets nieuws van.
-
F: de zwakte is meer tegengesteld aan de deugd dan
aan de ondeugd (zwakheid en ondeugd is hetzelfde)
-
G: wat wij normaal gulheid noemen is meestal niet meer
dan de ijdelheid van het geven (graag geven om n goede reputatie te krijgen)
daar houden wij meer van dan van het geven.
-
H: het weigeren van complimenten is de wens om twee
keer te worden geprezen
-
I: de ouderen houden ervan goede voorschriften te
geven om zich te troosten met het feit dat ze niet meer in staat zijn het
slechte voorbeeld kunnen geven.
-
J. Wij schamen ons vaak voor onze toffe handelingen
als de wereld zou zien welke motieven er aan de grondslag liggen (handelingen
zouden niet altijd zo mooi zijn als je weet wat de achterliggende gedachte van
diegene is)
-
K. Niets houdt je tegen om normaal over te komen dan
de zin om het te lijken (mensen willen zo normaal mogelijk overkomen, dat lukt
niet omdat ze het teveel proberen)
-
L. Niets is zeldzamer dan de werkelijke goedheid:
zelfs degene die denken het te hebben, hebben het normaal gesproken uit
welwillendheid of zwakheid (vrij zeldzaam dat mensen goede dingen doen)
-
M. De perfecte waarde is iets te doen zonder getuigen
en wat men zou kunnen doen ten opzichte van de wereld
-
N. De liefde van de gerechtigheid is slechts bij de
meeste mensen de vrees te lijden aan ongerechtigheid (waarom zijn mensen voor
gerechtigheid? Omdat ze bang zijn dat het tegen hen gaat gebeuren)
-
O. Eigenbelang spreekt allerlei soorten talen, en
speelt allerlei soorten personen, zelfs die van de onbaatzuchtige (lijkt alsof
ie geen eigenbelang heeft maar hij heeft wel een 'eigen agenda')
-
P. Wij houden altijd van diegene die ons bewonderen,
maar niet altijd van degene die wij bewonderen (jaloezie)
-
Q. Wij geven niets zo makkelijk weg als adviezen. (We
bemoeien ons graag overal mee: het kost niets. Als iemand het advies opvolgt en
t pakt goed uit, dan heb jij weer credits)
-
R. Wij zouden erbij winnen om ons te laten zien zoals
we zijn dan om proberen te lijken wat we niet zijn. (Wij proberen meer te
lijken op iets dat we niet zijn)
Poezie
-
speelde
in het classicisme niet echt een rol: regels te strak + thematiek te gedateerd
om tand des tijds te kunnen doorstaan
Jean de la Fontainte
-
fabels:
kleine komedies in versvorm op rijm waarin dieren mensen symboliseren
moraal:
alledaagse praktische levensles
-
kritiek
leveren op maatschappelijke situaties
-
pessimistisch
René Descartes:
-
grondlegger
rationalisme
-
je
pense, donc je suis
-
rede:
uitleggen + aantonen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten